Dead Island 2 [Steam] Review - Hedonistische zombie-FPS blijft niet lang leuk (2024)

De originele Dead Island had een leuk concept: een zombie-uitbraak op een tropisch eiland leverde een interessante tegenstelling op. Ondanks dat de game niet helemaal de verwachtingen van de uitstekende trailer waar maakte, was het toch een prima zombie-FPS. Dead Island 2 is inmiddels al een jaar oud, en al die tijd verkrijgbaar op de Epic Games Store, maar is nu pas uit op Steam en andere platformen. Tot nu toe hoorde je niet heel veel over de game, kan de Steam re-release daar verandering in aanbrengen?

Exclusiviteit op PC blijft toch een beetje een vreemd ding. Vooral Epic heeft er een handje van om exclusiviteit aan te kopen voor een jaar, maar het lijkt ze voorlopig nog niet veel succes op te leveren. Dead Island 2 hoorde je het afgelopen jaar eigenlijk bijna niets over, en nu de Steam-versie uit is, zie ik plots overal posts en spelers voorbij komen. Voor de devs is het te hopen dat deze heruitgave het dus beter doet dan de originele versie.

Daar moeten wel wat hordes voor worden genomen, voornamelijk de haat van Steam-gebruikers voor Epic Games. Ondanks dat de launcher niet verplicht is, vraagt het spel je bij de eerste keer opstarten toch om verbinding met Epic te maken, wat een hele storm aan negatieve reviews heeft opgeleverd. Persoonlijk vind ik de impact minimaal en focus ik me liever op wat de game wel is, en dat is een heel degelijke zombie shooter/slasher, die jammer genoeg de aandacht niet vast weet te houden.

Hedonistische apocalyps

Bij het opstarten van Dead Island 2 was ik wat verbaasd over de opzet van het spel. Waar ik een grote open wereld had verwacht, is “Hell-A” zoals ze het in de game noemen, verdeeld over losse maps. In eerste instantie voelde dat als een domper op de feestvreugde, maar tijdens het spelen merkte ik al snel dat de maps best goed ontworpen zijn en je als speler hierdoor een interessantere omgeving hebt, waar duidelijk aandacht aan is besteedt. Aan de andere kant zijn veel delen van de map niet toegankelijk, en heb je als speler nogal eens het gevoel dat door een smalle corridor naar voren wordt gejaagd.

De toon van Dead Island 2 is uitzonderlijk over-the-top, wat je meteen duidelijk wordt in de intro. Je kiest een van de beschikbare personages, elk uiteraard met een paar unieke skills, en probeert de in chaos ondergedompelde stad te ontsnappen in een van de laatste vliegtuigen die nog vertrekt. En prompt weer neerstort, want uiteraard zijn er geinfecteerden aan boord. Een game waarin je in de eerste minuten een vliegtuigcrash overleeft kan nooit al te serieus worden, en dat snapt Dead Island 2 uitstekend.

Livestreamend de eindtijd in

De bewoners van LA zijn onder normale omstandigheden al wat bijzonder, maar de versie die Dead Island 2 ons voorschotelt gaat hier wel heel ver in. Iedereen is drukker met hun eigen dagelijkse beslommeringen dan dat ze zich zorgen maken over de vleesetende monsters die overal de boel onveilig maken. En voor de bewoners van Hell-A draait een gemiddelde dag meer om hun sterrenstatus of hoe ze als influencer de meeste views kunnen genereren tijdens de zombie apocalyps, dan de dagelijkse boodschapjes.

Niemand neemt het einde van de wereld erg serieus, en als gevolg hiervan merkte ik dat ik als speler ook niet echt bezig was met het verhaal of de personages. Doordat alle hoofdpersonages ook nog eens immuun zijn voor het zombievirus, is ook de druk zombies te ontwijken een stuk minder, en kan je je focussen op het ongestoord slopen van de levende doden. Daar zit meteen ook een valkuil ingebouwd, want na een tijdje heb je alle wapens wel geprobeerd. Er zijn nu eenmaal maar zoveel manieren waarop je creatief een zombie kan slopen. Na een tijdje heb je ze allemaal wel gezien.

Prima gore met wat saaie combat

Dead Island 2 draait vooral om het slopen van zombies, en dat doet de game uitzonderlijk goed. Er is ongelofelijk veel aandacht besteed aan de gore, en dat zie je er echt goed aan af. Afhankelijk van waar je ze raakt - en met wat voor wapen - vliegen de ingewanden en ledematen je constant om de oren. Het is dan ook jammer dat het spel na een tijdje zo eentonig wordt, ondanks dat er best veel wapens en opties in verwerkt zijn. In het begin ben je uiteraard beperkt tot simpele knuppels, maar na een tijdje kan je deze upgraden en ombouwen tot een behoorlijk degelijk wapentuig en uiteindelijk krijg je zelfs toegang tot wat vuurwapens. Die laatste zijn overigens wel echt teleurstellend. Ze zijn inaccuraat en ineffectief, waardoor je al snel gewoon weer naar je melee-wapens teruggrijpt.

Ook het rondlopen door de prima ontworpen omgevingen voelt soms wat houterig aan, zeker in vergelijking met recente zombiegames die een focus meer op parkour-achtige traversal hadden. Je loopt niet heel snel, en bent rap door je stamina heen, waardoor het doorkruisen van de omgevingen soms langer duurt dan nodig. Door de opzet waarin je soms door verschillende maps moet trekken om naar een objective te komen, was het fijn geweest als je wat makkelijker door de omgevingen kon bewegen.

Samen zombies bashen is altijd beter

Wat wel helpt om de game leuk te houden, is Dead Island 2 samen te spelen. Met een vriend of vriendin zombies slopen is gewoon geinig, en ik vermoed dat je hiermee echt het maximale uit Dead Island 2 haalt. Aan de andere kant haalt samen spelen de moeilijkheidsgraad enorm naar beneden. Ook ben je ongetwijfeld redelijk snel door het spel heen wanneer je samen speelt. Als je het rustig aan doet is het met een uur of twintig wel gedaan, er vanuit gaande dat je het al die tijd ook interessant blijft vinden.

Inmiddels is er ook DLC verschenen voor het spel, die best goed is, en mij op enkele punten iets beter beviel dan het hoofdverhaal. Vooral de HAUS expansion heeft een duidelijke horror vibe die me veel meer aanspreekt. Aan de andere kant had het spel een jaar na release misschien een goedmakertje voor de wachtenden mogen bevatten, maar behalve de normale updates, betaal je op Steam op het ogenblik nog gewoon de volle mep, ook voor de DLC.

Dat is uiteindelijk toch het grootste pijnpunt bij Dead Island 2: de game blijft niet heel lang interessant. Ondanks dat de mechanics goed in elkaar zitten, de zombie-tegenstanders redelijk uniek en best gevarieerd zijn en je met de customization van de wapens best wat kunt variëren, is de nieuwigheid er na een paar uur wel vanaf. Het helpt dan niet dat het verhaal nooit echt de aandacht vast kan houden. Er valt van het begin tot het eind genoeg te grinniken, maar het was fijner geweest als het verhaal je echt had gegrepen en je hierdoor in ieder geval de drang voelt het spel uit te spelen.

Op de presentatie is niets af te dingen

Grafisch is Dead Island 2 een prima uitziende game, die ook nog eens uitzonderlijk goed draait. Zowel op mijn oudere 5700 XT als mijn net aangeschafte 7900 GRE waren de prestaties uitstekend en ziet Dead Island 2 er geweldig uit. Dat is iets dat toch steeds zeldzamer lijkt te worden, en het is goed om te zien dat er nog spellen uitkomen die grafisch indrukwekkend zijn zonder dat je meteen een systeemupgrade moet doen. Het aantal opties is prima en de uitleg erbij helpt om snel degelijke instellingen te vinden.

Ook de audio is uitstekend, met een speciale vernoeming voor de voice-acting. Met een uitzonderlijk lichtzinnige toon als Dead Island 2 neerzet, is het aan de stemacteurs om dit ook over te brengen en de meesten weten precies de sarcastische toon te vangen die de game nodig heeft. LA zit vol met bizarre personages die zichzelf zo belangrijk vinden dat het op de lachspieren werkt, en vooral de geweldige reacties van de speelbare personages hierop maken het geheel helemaal af. Ik wil eerlijk gezegd niet weten hoe ze de geluiden van alle rondspetterende ingewanden hebben weten te fabriceren, maar getver wat klinken die goor.